Het duurt lang voordat ik eindelijk begin met deel 3, de afronding van het verhaal. Het einde is bekend: De Slag Bij Ane. Hoe ik moet beginnen is van een heel andere orde. De ontwikkelingen in deel 2 zorgen voor veel innerlijke strijd. Wat is de beste manier om het verhaal te vervolgen. Het tussenstuk en de lange weg had ik wel voor ogen, het begin van die omvangrijke tocht nog niet.

Daarnaast zorgde een extreem pijnlijke hernia voor veel onderbrekingen. Een tijdlang was ik niet bij machte om überhaupt te zitten, laat staan te schrijven. In een 90/90-lighouding kon ik gelukkig nog wel veel onderzoek doen. Veel herhalingen van stappen, maar toch ook nieuwe feiten en wetenswaardigheden ontdekt. De speurtocht naar het verleden zorgde er ten slotte voor dat ik wist hoe ik deel 3 zou beginnen. De woorden en hoofdstukken regen zich vanzelf aaneen, naar het einde van het boek.

Het was gelukt! Ik had daadwerkelijk een boek geschreven. Een dik boek, met wel 600 bladzijden. Maar met een prachtig verhaal en met veel bijzondere gebeurtenissen. Nu het boek geschreven is rest de vraag: hoe nu verder?