Een wandeltocht naar Corvey, in de voetsporen van de pelgrims. Het idee ontstond direct toen het verhaal zich op papier steeds verder ontwikkelde. Ik hou van dit soort wandeltochten en daarbij het zou me inzicht kunnen verschaffen over deze belangrijke rijksabdij. Na de eerste hoofdstukken wist ik al dat de monnik terug zou keren naar het klooster van zijn inwijding. Dat Ditmar mee zou gaan was de volgende logische stap. Het hele verhaal van deze tocht, en haar vervolg door Europa, is te lezen in deel twee. Toch had ik van deel een amper veertig bladzijden geschreven.

Het leek mij op dat moment logisch om in de buurt van Hulsvoorde te beginnen. Niemand kan met zekerheid zeggen waar het ooit precies gelegen heeft. Algemeen wordt aangenomen dat het lag in de richting van Dalen, in de omgeving van de kapel en nabij het huidige Drostendiep. De ligging van deze belangrijke plaats is evenmin bekend, maar het heiligdom zou in de buurt van het R.K-kerkhof gestaan moeten hebben. Ik had al besloten dat het erf van de commandant en zijn gezin op een hoger gelegen gedeelte stond. Dichtbij het Drentse diep (nu Drostendiep). Die eerste reisdag zou broeder Dankwart uiteraard via de burcht reizen, om afscheid te nemen van zijn dierbare vrienden. De monnik was niet van plan om een grote afstand te overbruggen: Huis Laar was voor die dag het eindpunt.

En zo stapte ik in de voetsporen van de benedictijner. Omdat het meereizen van de heer van Hulsvoorde toen nog niet bekend was, begon ik bij het kerkhof. Daar waar de monnik, bij de kapel, zijn onderkomen gehad zou hebben. Via de Looweg en de Friesestraat, trok ik naar het kasteel. Om mijn weg via de Bentheimerstraat te vervolgen. Via de Esschebruggedijk naar Duitsland. In het boek wordt beschreven hoe deze weg toen al van levensbelang was voor de inkomsten van de burcht én de stad. Handelswaar uit heel Westfalen (Bentheim, Münster en zelfs verder) kon slechts via deze weg en de tol van Coevorden, zijn weg vinden naar Groningen (de stad) en de Friese Zeelanden.

De tocht eindigde bij de brug over de Vecht in Laar. Daar waar ooit het versterkte huis moet hebben gestaan.